Στο διήγημα του Ξενόπουλου “Ο κακός δρόμος” βλέπουμε να θριαμβεύει η ομορφιά και όχι η λογική, η ομορφιά και όχι η δύναμη και πάλι η ομορφιά και όχι η ηθική. Ο συγγραφέας μας υποχρεώνει να δεχτούμε την αθέλητη υποταγή των ανθρώπων στο Μοιραίο, εκείνο που οι Έλληνες είχαν αρχή και τέλος κάθε τραγικής τους έμπνευσης. Το βαθυστόχαστο τέλος, εξηγητής της κοινωνικής τάξης, παραπέμπει σε ελληνικό παραμύθι ή σε τραγωδία. (Summary by Penelope)     [chương_files]